1η ημέρα (23 Σεπτ.2016): Αναχώρηση από Λάρισα 05,00 για Θεσσαλονίκη.Παραλαβή 4 ακόμη συμπροσκυνητριών και τον Ξεναγό μας κ.Αβραάμ Κωστίδη. Ξενάγηση στην πόλη και στα ενδιαφέροντα της περιοχής.΄Αφιξη στα σύνορα. Ο απαραίτητος διαβατηριακός έλεγχος και είσοδος στην γειτονική μας Βουλγαρία (έκταση 111.000 τετρ.χιλιόμετρα και πληθυσμός 7,2 εκατομ.κατ.). Κατευθυνόμενοι προς Σόφια (πρωτεύουσα της Βουλγαρίας,με 1.211.000 κατ.) απολαμβάνουμε τις ομορφιές της κοιλάδας που σχηματίζει ο Στρυμώνας ποταμός (στα βουλγαρικά, Στρούμα) μεταξύ των Βουλγαρικών οροσειρών (εκβάλλει στον Στρυμωνικό κόλπο, Ασπροβάλτα Σερρών ). Διερχόμαστε από χωριά και πόλεις .Πολλά χωριά με παλιά σπίτια κεραμοσκεπή, μάλλον αφημένα στον χρόνο λόγω μετανάστευσης ή αστυφιλίας,χωρίς κάποιο ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σχέδιο ή ρυθμό.Διέλευση από πόλεις,βιομηχανικές και μεγάλα αστικά κέντρα (κτίρια σύγχρονα,μετά το 1989 και της κομμουνιστικής περιόδου άχαρα του λεγόμενου σοσιαλιστικού ρεαλισμού…). Δεξιά μας εκτείνεται η οροσειρά του Ρίλα, όπου και το φημισμένο Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Ρίλλα,(10ος αιώνας),που αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο και παρουσιάζει μεγάλη επισκεψιμότητα. Υψηλότερη κορυφή «Μουσαλά» 2.925 μ.(που είναι και η υψηλότερη στα Βαλκάνια). ΄Αλλη οροσειρά ο Αίμος (Στάρα Πλανίνα), (τα Βαλκάνια΄Ορη), στην κεντρική Βουλγαρία (την χωρίζουν σε Βόρεια και Νότια)και το Μάσλεν Νος στην Μαύρη Θάλασσα (Ανατολικά). Η οροσειρά της Ροδόπης (νότια) την χωρίζει από την Ελλάδα. Το όρος Μπέλες προς τα Νοτιοδυτικά,στα σύνορα με την Ελλάδα. Φθάνουμε στην Σόφια (που απέχει 460 χιλ.από Λάρισα και 180 χιλ.από τα σύνορα (Κούλατα,Προμαχώνας) και εισερχόμενοι στον περιφερειακό της δρόμο ακολουθούμε την διαδρομή προς Βορράν που οδηγεί στην πόλη Ρούσε, (παραδουνάβιος βιομηχανική πόλη των 165.000 κατ.). Καθοδόν συναντάμε την εκτεταμένη παραδουνάβιο πεδιάδα και διασχίζοντάς την φθάνουμε στην συνοριακή πόλη Ρούσε (370 χιλ.από την Βουλγαρική πρωτεύουσα). Διαβαίνουμε την γέφυρα φιλίας του Δούναβη και θαυμάζοντες το τοπίο γύρω μας και τον πλωτό ποταμό , εισερχόμαστε στο τελωνείο της Ρουμανίας. Διαβατηριακός έλεγχος,ανταλλαγή χρημάτων,επιβίβαση στο Λεωφορείο για την πρωτεύουσα Βουκουρέστι ( 2.000.000 κατ.),που απέχει από τον συνοριακό σταθμό 75 χιλιόμετρα. Ελευθερωμένοι, πλέον, από τις διατυπώσεις των συνόρων, ταυτόχρονα με το σούρουπο, κατευθυνόμαστε στο εσωτερικό της χώρας και συγκεκριμένα προς την πρωτεύουσα Βουκουρέστιον, απέχουσα 75 χιλιόμετρα από το σημείο εισόδου (τελεωνείο,έλεγχο διαβατηρίων και Αστυν.Ταυτοτήτων). Πρώτη συνοριακή πόλη Τζιούρτζιου. Βρισκόμαστε ήδη στην Ρουμανία και στην παραδουνάβια πεδιάδα της Βλαχίας.Η χώρας ανήκη στην Ευρωπαϊκή΄Ενωση,όχι όμως στην νομισματική (νόμισμα το λέϊ (4 λέϊ=1 €).Μετά από 75 χιλιόμετρα το Βουκουρέστι αφού διαβούμε την παραδουνάβια πεδιάδα ( που εκτείνεται μεταξύ Δούναβη και πρωτεύσουσας του κράτους). Καθ` οδόν εντός του Λεωφορείου το απόδειπνο,όπως συνηθίζεται καθημερινά για λόγους πρακτικούς και οικονομία χρόνου,να γίνεται μέσα στο Λεωφορείο,όπως και στο ξεκίνημα της ημέρα η πρωϊνή προσευχή). Πρώτη επαφή με την νυκτερινή πόλη.Η κυκλοφορία οχημάτων αραιή. Προορισμός μας το Ξενοδοχείο της πρώτης διανυκτέρευσής μας ( Ρουαγιάλ,4*).Στην διαδρομή ο Ξεναγός μας ενημερώνει για την πόλη γενικά. Εξάλλου στην επιστροφή μας θα ξεναγηθούμε και πάλιν στην πόλη αφού και η τελευταία διανυκτέρευση (5η στην Ρουμανία) θα είναι και πάλιν στο ίδιο ξενοδοχείο. Φθάσαμε στο Ξενοδοχείο. Αποβίβαση,παραλαβή αποσκευών, κατανομή δωματίων από ρεσεψιόν και κατευθείαν στο εστιατόριο για το νηστίσιμο δείπνο (ημέρα Παρασκευή),το οποίο ήδη είχε ετοιμασθεί.

2η ημέρα (Σάββατον 24 Οκτ.2016): Μετά την πρώτη διανυκτέρευση και το πρωϊνό μας επιβίβαση στο Λεωφορείο, ξενάγηση,εν κινήσει με το αυτ/το, εντός της πόλης, η οποία προσφυώς ονομάσθηκε και «Παρίσι της Ανατολής»,λόγω της αρχιτεκτονικής των κτιρίων της. [Διερχόμαστε από το Παλάτι του Τσαουσέσκου ή «Σπίτι του Λαού»,που κατασκευάσθηκε από τον Τσαουσέσκου και σήμερα φιλοξενεί το Κοινοιβούλιο της χώρας και άλλους πολιτιστικούς φορείς (το μεγαλύτερο κτιριακό συγκρότημα στην Ευρώπη και το 2ο στον κόσμο,μετά το Πεντάγωνο των ΗΠΑ), το μνημείο των Αεροπόρων, την οδό της Νίκης, το πάρκο με τις λιμνούλες και τα νερά)]και έξοδος με κατεύθυνση τα Καρπάθια και ακολούθως την περιοχή της Μολδαβίας ,όπου τα περίφημα μοναστήρια της και οι τόποι που πρέπει να επισκεφθούμε σύμφωνα με το πρόγραμμα της προσκυνηματικής μας εκδρομής (Ρουμανικά Μοναστήρια, περιοχές γνωστές από την Ελληνική Ιστορία,Ι.Μ.Σέκκου,Ιάσιο,κήρυξη Ελληνικής Επανάστασης από τον Υψηλάντη κλπ). Στον δρόμο μας εκτείνεται η πεδιάδα της Βλαχίας, παραδουνάβιες περιοχές. Κάποια πινακίδα δείχνει ότι περνάμε την περιοχή της πόλης Πλοέστι (200.000 κατ.),όπου οι πετρελαιοπηγές (μηχανές άντλησης πετρελαίου).Ο Ξεναγός ομιλεί για τα αξιοθέατα που συναντούμε στον δρόμο, παραθέτοντας και λεπτομερή ιστορικά και άλλα στοιχεία για την περιοχή και την χώρα. Πλησιάζουμε στο τέλος της πεδιάδας και αρχίζουν τα Καρπάθια ΄Ορη .Ψηλότερη κορυφή του το Νεγκόϊ με υψόμετρο 2.536 μ.,γι` αυτό δεν έχει χιόνια και αιώνιους πάγους. Η νότια (προς την πεδιάδα) απόληξή τους είναι οι Τρανσυλβανικές΄Αλπεις, ώσπου να σβήσουν σε χαμηλούς λοφίσκους στην άκρη της μεγάλης καταπράσινης πεδιάδας της νότιας Ρουμανίας [που διασχίζει ο Δούναβης,ο οποίος πηγάζει από Μέλανα Δρυμό της Γερμανίας και μετά από 2.950 χιλιόμετρα εκβάλλει στην Μαύρη θάλασσα).Είναι πλωτός και στον διάβα του σχηματίζει και μικρά νησάκια, (με μεγαλύτερο εκείνο της Βουδαπέστης, στην Ουγγαρία, το νησάκι «Μαργαρίτα»,που κατοικείται)]. Ανηφορίζοντες λοιπόν προς τα Καρπάθια, αφήνουμε πίσω την πεδιάδα της Βλαχίας. Καθοδόν ατέλειωτο το ελατοδάσος,που εκτείνεται και στα υπόλοιπα Καρπάθια. Η κοιλάδα που διαρρέεται από τον ποταμό Πράχωβα .Γραφικά βουναλάκια, λιβάδια, δένδρα, περιποιημένες πόλεις και καθαρές τουριστικές περιοχές. Συγκροτήματα με κατοικίες παραθεριστικές και περιοχές για ανθρώπους που το βαλάντιό τους αντέχει στην αγορά και στην μόνιμη διαμονή τους ή για παραθέριση. Βλάστηση πυκνή, πανέμορφα δένδρα, εύρωστα, πυκνά, ζωντανά. Παράγουν την περίφημη Ρουμανική ξυλεία που κατακλύζει την αγορά. Εκτάσεις κατάλληλες για βοσκοτόπια και λιβάδια για κτηνοτροφία (αγελάδες,πρόβατα και κατσίκες).Ποταμάκια με γάργαρο νερό κατηφορίζουν και δίπλα τους ωραίες γραφικές καλύβες, γνωστές ως καλύβες των καρπαθίων. Παρατηρώντας τα ξεκουράζεσαι και ηρεμείς και δοξάζεις τον Θεό για τις ομορφιές της φύσης («Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου ,Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας») Προχωρώντας φθάνουμε σε αξιοθέατα και τουριστικά μέρη και πόλεις με πολυτελείς κατοικίες για παραθέριση, αλλά και μόνιμη κατοίκηση, όπως μας εξηγεί ο Ξεναγός. Μια τέτοια πόλη η Σινάϊα,20.000 κάτοικοι, σε μια περιοχή που θυμίζει Ελβετία. Βλάστηση οργιαστική, άφθονα νερά, βουνά δεξιά και αριστερά που σχηματίζουν πανέμορφη κοιλάδα. Δίπλα στα νεοκλασσικού ρυθμού σπιτάκια ξεπροβάλλουν εντυπωσιακά σύγχρονα ξενοδοχεία. Λόγω της φυσικής αυτής ομορφιάς αποκαλείται, η πόλη Σινάϊα, «το μαργαριτάρι των Καρπαθίων». Πανέμορφη, καθαρή, με λουλούδια, καθαρώς τουριστική, η πόλη του Καρόλου του Α΄, που με τον πόλεμο του 1877-78 χάρισε στην Ρουμανία την ανεξαρτησία (πλήρη ανεξαρτησία, από φόρο υποτελούς που ήταν) από την Τουρκία. Εκεί κοντά η Μονή Σινάϊα που κτίσθηκε από τον Μιχ.Κατακουζηνό, όταν σώθηκε από θαύμα, μας εξηγεί ο κ.Αβραάμ ,ο Ξεναγός. Το όνομα Σινάϊα το έδωσε για να ενθυμείται το Θεοβάδιστο όρος Σινά! Δεν προβλέπεται επίσκεψη στο Μοναστήρι (17ου αι.),για να κερδίσουμε χρόνο για το ταξίδι μας που προορίζεται στα Μοναστήρια της Μολδαβίας. Αριστερά μας εκτείνεται (προς τα δυτικά) η περιοχή της Τρανσυλβανίας (η οποία για χίλια χρόνια ανήκε στην Αυστρία και Ουγγαρία). Κάπου εδώ (στα σύνορα Βλαχίας και Τρανσυλβανίας) και ο πύργος του Μπράν ή του Βλάντ Τσέπες (1456-1462),(που ήταν γιός του Βλάντ Ντράκουλ),ο οποίος νίκησε τον Τούρκικο στρατό του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή και τιμώρησε παραδειγματικά 5.000 Τούρκους στρατιώτες (τους παλούκωσε, αφού τους αιχμαλώτισε, μεταξύ της συνοριακής πόλης του Δούναβη Τζιούρτζιου και του Βουκουρεστίου). Η δημώδης φαντασία τον θέλει ως τον Δράκοντα των Καρπαθίων. Θεωρείται εθνικός ήρωας των Ρουμάνων και όπως μας είπε ο Ξεναγός ήταν Ορθόδοξος Χριστιανός. Σε λίγο βλέπουμε την πόλη Πρεντεάλ, χιονοδρομικό κέντρο το χειμώνα,δίπλα μας ο ποταμός Τίμις,που διασχίζει πανέμορφο τοπίο,ελβετικό! Κινούμαστε κατά μήκους του ποταμού Τίμις [(δεν έχει σχέση με την πόλη Τιμισουάρα,που βρίσκεται στα δυτικά ( προς την Σερβία),γνωστή για τις μεγάλες διαδηλώσεις των φοιτητών που συνδέθηκαν με την πτώση του τελευταίου Κομμουνιστή Ηγέτη Τσαουσέκου]. Δίπλα μας το ηλεκτροκίνητο τραίνο (ίντερσίτι).Τα όμορφα τοπία των Καρπαθίων εναλάσσονται. Ανεβαίνοντας για το Μπρασόβ (υψόμετρο 550 μ.περίπου) δεξιά και αριστερά συναντάμε σπίτια με σταυρούς.Εξωτερικά είναι ίδια.Ο σταυρός δείχνει ότι είναι σπίτια Χριστιανών και για να ξεχωρίζουν με εκείνα των μη Χριστιανών,δηλ.των Γερμανών και των Ούγγρων (Ρωμαιοκαθολικών ή πρoτεσταντών). Σε λίγο φθάνουμε στο Μπρασόβ,των 400.000 κατ. Μεσαιωνική πόλη. Ιδρύθηκε το 1211 από Τεύτονες Ιππότες).Κατοικούν πολλοί Γερμανοί, παλιότερα ανήκε στην ΑυστροΟυγγαρική αυτοκρατορία. Εδώ θα σταματήσουμε για μία ..ανάσα. Ο πρώτος σταθμός το ιστορικό Μπρασόβ, όπου οι ΄Ελληνες είχαν ιδρύσει ελληνική παροικία. Καθαρή πόλη, στην καρδιά της Ρουμανίας. Το Μπρασόβ και η Μαμάϊα είναι οι πλέον γνωστές στο εξωτερικό πόλεις της Ρουμανίας και γι` αυτό παρουσιάζουν και αυξημένη κίνηση. Αποβιβαζόμαστε στην πλατεία όπου ο ναός των Ελλήνων με το κοιμητήριο. Προσκυνούμε στον ιερό ναό των Τριών Ιεραρχών και επισκεπτόμαστε το κοιμητήριο. Περιβάλλεται από πολυκατοικίες, ώστε να καθίσταται αθέατη από τον δρόμο. Αυτό έγινε, για λόγους προστασίας να μην φαίνεται από τους Τούρκους και τους κατακτητές, μας εξήγησε ο Ξεναγός. Αναχωρώντας από τον Ναό των Ελλήνων, σε μικρή απόσταση ο μεγαλύτερος σε μέγεθος προτεσταντικός ναός, γοτθικού ρυθμού, στην νοτιοανατολική Ευρώπη,την Μαύρη εκκλησία. Ονομάζεται έτσι διότι κάηκε και έμεινε το μόνο τομαύρισμα. Στο προαύλειο χώρο άγαλμα κάποιου μεταρρυθμιστή Γερμανού (Πρoτεστάντη). Συνεχίζουμε πεζοπορώντας για την αγορά. Μετά από μια ώρα πρέπει να συγκεντρωθούμε και να αναχωρήσουμε για την Μολδαβία και συγκεκριμένα την γραφική πόλη Πιατρα Νεάμπτς,όπου θα διανυκτερεύσουμε (Ξενοδοχείο CENTRAL PALACE). Η ώρα πέρασε, συγκέντρωση και επιβίβαση στο Λεωφορείο και αναχώρηση με προορισμό την πόλη Πιάτρα Νεάμτς. Η πορεία μας σταθερά προς Βορράν. Στην περιοχή του Μπρασόβ γίνεται αντάμωμα των τριών Ρουμανικών επαρχιών (Βλαχία,Τρανσυλβανία και Μιλδαβία).Θα περάσουμε την Τρανσυλβανία (καταλαμβάνει το μέρος των Καρπαθίων, δυτικά της χώρας με πληθυσμό 8 εκατ.Ρουμάνους και ένα εκατ.Ούγγρους και άλλες εθνικότητες). Τα σπίτια κτισμένα σε δικό τους ρυθμό. Χαιρόμαστε τα μικρά χωριαδάκια με τα ξύλινα ζηλευτά σπιτάκια του δικού τους ρυθμού,με την αυλή τους και τα ωραία λουλούδια και την καθαριότητά τους. Μπροστά εκτείνεται μεγάλη πεδιάδα, συναντούμε πανέμορφα δάση, κάνουμε ολιγόλεπτες στάσεις για εκτόνωση και συνεχίζουμε για την πόλη της 2ης διανυκτέρευσής μας . Κίνηση αυτοκινήτων μεγάλη δεν συναντάμε. Μας προκαλεί εντύπωση η έλλειψη κυκλοφορίας αγροτικών αυτ/των. Οι κάτοικοι φαίνεται είναι φτωχοί και μάλλον ο πληθυσμός συγκρατείται στα χωριά των καρπαθίων και της υπαίθρου ακόμη. Μικρές καλλιέργειες και κλήρος που διανεμήθηκε μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος μικρός. Μερικά ζώα οικόσιτα υπάρχουν, ίσως και οργανωμένες κτηνοτροφικές μονάδες αλλά περιορισμένες. Στα χωριά βλέπουμε εκκλησίες μικτού ρυθμού,πανέμορφες και πολλές καινούργιες (Βυζαντινού,με ή χωρίς τρούλο και σλαβικού ρυθμού με ωραίους μολυβδένιους τρούλους και εξωτερικές αγιογραφίες).Αραιά μπορεί να συναντάς και κάποιον ναό Ρωμαιοκαθολικό και και πρoτεσταντικό. Στην Ρουμανία σήμερα τα μοναστήρια μπορεί να πλησιάζουν και τα χίλια! Πράγματι παρατηρείς μια ανοικοδόμηση μοναστηριών και νέων εκκλησιών στην χώρα αυτή, ιδίως μετά την αλλαγή του καθεστώτος (έτος 1989) Μετά από διαδρομή 5 ωρών περίπου, μέσα από γραφικά χωριαδάκια και αγροτικές περιοχές φθάνουμε περί ώρα 7 μμ. στον προορισμό μας. Μια ώρα πριν την άφιξή μας αρχίζουμε το απόδειπνο (η βραδινή προσευχή,μετά το Δείπνο), καθ΄οδόν, όπως συνηθίζεται όλες τις ημέρες (το ίδιο και η πρωϊνή προσευχή),που για λόγους πρακτικούς και οικονομίας χρόνου, μέσα στο Λεωφορείο. Φθάνουμε μπροστά στο ξενοδοχείο («Centra Palace”) και μας ξαφνιάζει η ωραιότητά του η εξωτερική (πολυόροφο, γιάλυνο, καινούργιο),αλλά και η εσωτερική! Δίπλα του διέρχεται το τελεφερίκ της πόλης! Παίρνουμε τα δωμάτιά μας και σε λίγο για το Δείπνο στο εστιατόριο του Ξενοδοχείου. Σε διπλανή αίθουσα ο γάμος της βραδιάς και φαίνεται ότι πρόκειται για επιφανείς νέους, κρίνοντες από την επισημότητα των προσελθόντων προσκεκλημένων. Εναπομένει ελεύθερος χρόνος για περίπατο στην πόλη ,κατά βούληση. Ορισμένοι περπάτησαν στα γραφικά της δρομάκια και τις πανέμορφες πλατειούλες. Επιστροφή στο Ξενοδοχείο για ξεκούραση. Πρωϊνή έγερση ώρα 07,00 για πρωϊνό (το οποίο θα πάρουμε μαζί μας, αφού πρόκειται να εκκλησιασθούμε σε κάποιο Μοναστήρι της περιοχής.

3η ημέρα, (Κυριακή,25 Σεπτ.2016): Κυριακή πρωϊ ,(παίρνοντας το πρωϊνό μαζί μας) ξεκινάμε για την 1η ιερά Μονή Βαρετέκ, Κοιμήσεως της Θεοτόκου (γυναικεία με 400 μοναχές).Προσκύνημα στο καθολικό που τιμάται στην Κοίμηση της Θεοτόκου ( το κερί μας στον ειδικό προς τούτο χώρο),που βρίσκεται δυτικά του ανακαινιζόμενου μεγάλου καθολικού (κεντρικού ι.ν της Μονής). Αναχωρούμε αμέσως διότι ο εκκλησιασμός μας προγραμματίσθηκε για την επόμενη ιερά Μονή Αγάπια (500 μοναχές). Σε 20 λεπτά περίπου φθάσαμε στην ι.,μ. Αγάπια. Κτήτωρ είναι ο Μοναχός Αγάπιος (15ος αιώνας) που έκτισε Σκήτη βορείως της σημερινής Μονής (κτίσθηκε το 1632) και σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από αυτήν. Κάηκε το 1821 από Τούρκους και έγινε όπως είναι σήμερα το 1860.Το καθολικό της Μονής ασφυκτικά γεμάτο από πιστούς. Μια Μοναχή μας εξηγεί στα Ελληνικά και μας παροτρύνει να γράψουμε τα ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων στα Ρουμάνικα και μας δείχνει το σημείο για προμήθεια κεριού. Η Θεία Λειτουργία γίνεται από δύο Ιερομονάχους. Οι χοροί από Μοναχές. Απόλυτη ησυχία.Δείγματα ευσέβεια πολλά.Μεγάλη εκτίμηση στον Μοναχισμό. Οι γυναίκες με κάλυμμα κεφαλής (μανδήλα) και γονατιστές προσεύχονται. Νέα κορίτσια και νέες γυναίκες με τα παιδιά τους ετοιμάζονται για Θεία Κοινωνία. Μια κυρία από την προσκυνηματική μας εκδρομή επιθυμεί να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Προσέρχεται στον Λειτουργό Ιερομόναχο και εκείνος ζητά νε μάθει εάν είναι Ορθόδοξη και εάν είναι προετοιμασμένη για την Θεία Κοινωνία. Ακολουθείται το τυπικό των μοναστηριών του Αγίου΄Ορους (και μερικών άλλων πνευματικών μοναστηριών στην Ελλάδα) ,που θέλουν να βεβαιωθούν για το Ορθόδοξο δόγμα και την προετοιμασία των πιστών που προσέρχονται προς Θείαν Κοινωνίαν. Θαυμάζουμε το κτιριακό συγκρότημα, την καθαριότητα, τα λουλούδια και τον εν γένει ευπρεπισμο του Μοναστηριού. Μετά τον εκκλησιασμό επισκεπτόμαστε παρεκκλήσια και σε λίγο αναχωρούμε για το επόμενο την ι.μ.Σέκκου. Σε κοντινή απόσταση η Ιερά Μονή Σέκκου. Δεν προλάβαμε να ανεβούμε στο Λεωφορείο και κατεβήκαμε κιόλας.Η φύση γύρω μας θαύμα.Κυματιστά λιβαδάκια,καταπράσινος χλοοτάπητας,πραγματικός βοτανικός παράδεισος και βιότοπος για την καφέ αρκούδα των Καρπαθίων.Το Λεωφορείο σταθμεύει.Δεξιά μας ο περίβολος του μοναστηριού ( ιδρύθηκε το 1602),πέτρινος και στο εσωτερικό πολλά οικοδομήματα.Είναι ανδρικό με 80 μοναχούς και το καθολικό τιμάται στην μνήμη του Τιμίου Προδρόμου. Επιβλητικό το κωδωνοστάσιο, ανακαινισμένο, αποτελεί την είσοδο στο Μοναστήρι. Αμέσως δεξιά το σημείο με την επιτύμβια πλάκα του Γ.Ολύμπιου,που αναγράφεται ότι το 1821 (9η Σεπτεμβρίου) ανατινάχθηκε στο κωδωνοστάσι του μοναστηριού με τα παλικάρια του, μετατρέποντάς το σε 2ο Κούγκι. Αντικρύζοντάς την αισθανόμαστε συγκίνηση και εθνική υπερηφάνεια. Πάνω της κυματίζουν οι δύο σημαίες (Ελληνική και Ρουμανική).Ο τάφος του Λιβαδιώτη ήρωα ευρίσκεται εκτός της Μονής,στο κοιμητήριο. Προσκυνάμε στο καθολικό του Τιμίου Προδρόμου και στον νάρθηκα συναντάμε δύο τάφους. Είναι των ιδρυτών του Μοναστηριού, Μητροφάνους και Νέστορος Ουρέκει. Συνηθίζονταν στα Ρουμάνικα μοναστήρια να ενταφιάζονται σημαίνοντα πρόσωπα (Βασιλείς, Ηγεμόνες, Επίσκοποι) στον νάρθηκα και γι` αυτό συναντούμε τέτοιους τάφους. Οι κυρίες,όπως και στα άλλα μοναστήρια,κατευθύνονται στην έκθεση για αγορά ενθυμίων και ενίσχυσή τους.Φωτογραφίζουμε το Μοναστήρι, μνημονεύουμε τα ονόματα των ελλήνων ηρώων επαναστατών και αναχωρούμε προς επιβίβαση στο Λεωφορείο για το επόμενο Μοναστήρι,το περίφημο της Συχαστρίας. Η επανάσταση της Μολδαβία (που κηρύχθηκε στις 22 Φεβρ.1821 από τον Αλεξ.Υψηλάντη,στον ι.ν.Τριών Ιεραρχών,στο Ιάσιο) απέτυχε μεν,αλλά επέτυχε την διάσπαση των στρατευμάτων των Τούρκων και την έναρξη της επαναστάσεως στην Πελοπόνησο,τον επόμενο μήνα (25 Μαρτίου 1821). Η Ρουμανία κατέστη ανεξάρτητη,με την βοήθεια της Ρωσίας το έτος 1878. Ιερά Μονή Συχάστρια. Βρίσκεται στους πρόποδες τον Καρπαθίων,είναι το μεγαλύτερο και από τα πνευματικότερα-και πιο ησυχαστικά-της Ρουμανίας,όπως το δηλώνει και η ονομασία του «Ησυχάστρια»(=από την ελληνική λέξη ησυχαστήριο).Είναι ανδρώο με 200 μοναχούς περίπου.Ξεκίνησε το 1655,ως ησυχαστήριο και το καθολικό κτίσθηκε το 1825.Τιμάται στην γέννηση της Θεοτόκου.Πίσω από το παλιό καθολικό βρίσκεται το καινούργιο,ευρύχωρο,πλήρως αγιογραφημένο.Αφού προσκυνήσαμε αναζητήσαμε το κελλί του μακαριστού Γέροντος π.Κλέοπα μεγάλου σύγχρονου Ρουμάνου ασκητή.Προσκυνήσαμε και ο εκεί Ιερομόναχος με έχρισε με λάδι του κανδυλιού ποι καίει .Είδαμε τα προοσωπικά του αντικείμενα και τον χώρο που ασκήτευσε ο Γέροντας και τον επισκέπτοντας ομαδικά οι Ρουμάνοι (μοναχοί και λαϊκοί) για να τον συμβουλευθούν και να πάρουν την ευχή του. Επισκεφθήκαμε το κοιμητήριο και προσκυνήσαμε στον τάφο του π.Κλεόπα (εκοιμήθη 2 Δεκ.1998). Ήταν ολιγογράμματος,έβοσκε πρόβατα στα Καρπάθια.Σε ηλικία 17 ετών με άλλα δύο του αδέλφια έγινε Μοναχός.Έγινε και Ηγούμενος και ανέλαβε την καθοδήγηση και την οργάνωση και άλλων μοναστηριών.Υπήρξεν σύγχρονος διδάσκαλος και καθοδηγητής.Εξορίσθη στα Καρπάθια και ζούσε σε σπηλιές για να μην συλληφθεί από το προηγούμενο άθεο καθεστώς.Επισκέφθηκε και την Ελλάδα και ήθελε να μείνει μόνιμα στο ΄Αγιον΄Ορος,όπου μόναζε και ένας θείος του.Ο π.Παϊσιος του είπε «…εάν μείνεις εδώ θα είσαι ένα λουλούδι στα τόσα άλλα που υπάρχουν εδώ.Εάν μείνεις στην Ρουμανία θα είσαι Απόστολος του Θεού».Μετά την επίσκεψη στην έκθεση του μοναστηριού αναχωρήσαμε για το επόμενο Μοναστήρι,την Ιερά Μονή Νεάμτ. Ιερά Μονή Νεάμτ. Ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα. Το 1730-1830 είχε 700 μοναχούς.Είναι το μεγαλύτερο στην Ρουμανία. Πριν εισέλθουμε στο Μοναστήρι, δεξιά μας είναι το κτίριο που φιλοξενεί το Θεολογικό σεμινάριο. Το ίδιο συμβαίνει και στα άλλα μεγάλα μοναστήρια, που δεν αδιαφορούν για τις Θεολογικές σπουδές και την εκκλησιαστική γραμματεία. Εκεί εκοιμήθη εν ειρήνη,όπου βρίσκεται και ο τάφος του ,ο΄Αγιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ ,από την Ουκρανία (18ος αιώνας,1722-1794),που μόνασε και στο ΄Αγιον ΄Ορος (περιοχή Καψάλας και Σκήτη Προφήτου Ηλιού).Μετέφερε στην Ρουμανία,στο Μοναστήρι Νεαμπτς, όπου εγκατεστάθη μετά το΄Αγιον΄Ορος (με ομάδα, Ουκρανών, Μολδαβών, Βουλγάρων μοναχών εκ του Αγίου Όρους), το τυπικό του και την νοερά προσευχή και μεταφράστηκαν έργα Ελλήνων Πατέρων. Προσκυνούμε στο καθολικό του Μοναστηριού το σκήνωμα του Αγίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ και το λείψανο ενός νέου Αγίου που δεν γνωρίζουν το όνομά του, το οποίο ευωδίαζε κατά την ανακομιδή του.Στο καθολικόν της Μονής ποου πανηγυρίζει στην εορτή της Αναλήψεως υπάρχει προσκυνητάρι με την « Παναγία την Λυδιάνκα» (αντίγραφο της εικόνας που υπήρχε στην Λύδα),αλλά και γιατί στο πίσω μέρος υπάρχει εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου που καταγόταν από την Λύδα.Είναι δώρο του βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου στον Ηγεμόνα της Ρουμανίας Αλέξανδρο τον Καλό. Συνηθίζεται οι προσκυνητές να περνάνε κάτω από το εν λόγω εικόνισμα,όπως γίνεται στον επιτέπιτάφιο την Μ.Παρασκευή. Μετά από το προσκύνημα επιβιβαζόμαστε στο Λεωφορείο για την 3η διανυκτέρευσή μας στην πόλη Γκούρα Χομορουλούϊ. Αφήνοντες πίσω την περιοχή Νεάμτ περνάμε στην ιστορική πλέον Μολδαβία.Εδώ είναι το λεγόμενο «Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο»,με βαθειά πνευματική ζωή αιώνων και αξιόλογες αγιογραφίες και εξωτερικά των ιερών ναών . Στο δρόμο περνάμε από γραφικά χωριαδάκια με τα ωραία και πανέμορφα χαρακτηριστικά ξύλινα και ξεωριστού ρυθμού σπιτάκια.Προσπερνάμε την πόλη που θα μείνουμε και κατευθυνόμαστε στο κοντινό Μοναστήρι του Βορονέτς,που κτίσθηκε από τον΄Αγιο Ηγεμόνο Στέφανο τον Μεγάλο (15ος αι., 1448μ.χ) . Από τα ωραιότερα μοναστήρια της Ευρώπης . Η Μονή Βορονέτς, όπως και οι λοιπές μονές Χουμόρ, Σουτσεβίτσα, Αρμπόρ και Μολδοβίτσα φημίζεται για τις μοναδικές τοιχογραφίες, οι οποίες καλύπτουν όχι μόνο το εσωτερικό του Ναού αλλά και την εξωτερική επιφάνια. Οι τοιχογραφίες αυτές των Ιερών Μονών της Μουκοβίνας (Βόρεια περιοχής της Μολδαβίας) θεωρούνται αριστουργήματα της εκκλησιαστικής τέχνης λόγῳ του πλούτου και του θεολογικού βάθους των εικονιζομένων μορφών καθώς και της ανεπανάληπτης δεξιοτεχνίας τους. Εσωτερικές και εξωτερικές τοιχογραφίες των Μονών αυτής της περιοχής είναι μνημεία της μοναχικής πνευματικότητας. Η μοναχική παράδοση σε αυτά τα μέρη δεν δακόπηκε στο διάβα των αιώνων.Διατηρείται η θρησκευτική παράδοση.Ενδιαφέρουσα η βιωματική προσέγγιση των Μοναχών (απροσποίητη καλοσύνη,απρόσμενη,ανυπόκριτη χαρά συναντάς παντού, πρόσωπα ιλαρά, παραδοσιακά, ιεροπρεπείς, απλοί και ευπροσήγοροι οι μοναχοί και οι μοναχές) Απέξω ένα μικρό παζάρι από σουβενίρ και άλλα είδη λαϊκής τέχνης.Εισερχόμαστε,με εισιτήριο για πρώτη φορά) και δεν επιτρέπεται η φωτογράφηση.Εδώ υπάρχουν εξωτερικές τοιχογραφίες σε άριστη κατάσταση (η Κρίση με τον πύρινο ποταμό της κολάσεως,η Ρίζα Ιεσαί κλπ).Κυριαρχεί το χρώμα μπλέ.Το μπλέ του Βορονέτς.Σε άλλα μοναστήρια κυριαρχεί το κίτρινο ή το πράσινα.Βυζαντινής τεχνοτροπίας με τοπικές τεχνικές επιδράσεις.Γυναικείο Μοναστήρι . Αναχωρούντες αρχίζει να βρέχει και φθάνουμε στην μικρή πόλη Γκούρα Χομορουλούϊ στο Ξενοδοχείο μας (Hotel Best Westen”),περί ώρα 6 μ.μ.Τακτοποίηση στα δωμάτιά μας και ξεκούραση.΄Ωρα 7,30 Δείπνο (μπουφές,με ποικιλίας φαγητών).Απόδειπνο σε αίθουσα που μας παραχωρήθηκε.Ελεύθερος περίπατος στην πόλη,επίσκεψη στον πλησίον ευρισκόμενο ευμεγέθη Μητροπολιτικό ι.ν.,στην αυλή του οποίου υπήρχε ανδριάντας του Μεγάλου Στεφάνου,Ηγεμόνα της Μολδαβίας). Επιστροφή και νυκτερινή ανάπαυση.Εγερτήριο ώρα 07,00 και αναχώρηση ώρα 08,00 με κατεύθυνση την βορεινότερη περιοχή της Μολδαβίας (σύνορα με Ουκρανία),την Μπουκοβίνα και συνέχει προς το Ιάσιο,όπου η 4η διανυκτέρευση.

4η ημέρα (Δευτέρα,26 Σεπτ., Μετάσταση Αγίου Ιωάννου Θεολόγου): Πρωϊνό ξύπνημα,πρωϊνό και αναχώρηση για Ιερά Μονή Αναλήψεως του Κυρίου Σουτσέβιτσα (1582-1584, από τους ηγεμόνες Συμεών και Ιερεμία Μογίλα), πλησίον της πόλεως που διανυκτερεύσαμε. Γυναικείο Μοναστήρι. Η μεγαλοπρεπέστατη Ιερά Μονή Αναλήψεως του Κυρίου Σουτσέβιτσα, συνδέεται με τη δυναστεία των Μολδαβών Ηγεμόνων του γένους Μογίλα, εκ της οποίας κατάγεται ο Άγιος Μητροπολίτης Κιέβου Πέτρος Μογίλα, η μορφή του οποίου τιμάται ιδιαίτερα στη Μονή. Εξαιρετικές τοιχογραφίες (Κλίμαξ του Ιωάννου,Ρίζα Ιεσαί),των Μολδαβών αγιογράφων Αφών Ιωάννη και Σωφρονίου.Κυρίαρχο χρώμα των αγιογραφιών είναι το πράσινο (στο Βορονέτς είναι το μπλέ και στην Μολδοβίτσα το κίτρινο).Η βόρεια πλευρά επηρεάσθηκε από τις καιρικές συνθήκες.Συτο κάτω μέρος εικονίζονται οι αρχαίοι φιλόσοφοι.Υπάρχουν θέματα από τον Ακάθιστο΄Υμνο,από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη.Μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας,εκτός της πνευματικής ,διδακτικής και λατρευτικής. Επίσκεψη στο μουσείο της Ιεράς Μονής. Περπατάμε στο αύλειο χώρο με τον θαυμάσιο χλοοτάπητα. Τίποτε το πρόχειρο.Όλα μελετημένα,σε παραδοσιακή ανακαίνιση (πέτρα και ξύλο).Οι μοναχές ευγενέστατες,ευπροσήγορες. Αναχώρηση και επίσκεψη στην Ιερά Μονή Πούτνα ( 5 χιλιόμετρα από σύνορα με Ουκρανία), όπου στο Καθολικό της (νάρθηκα ) ευρίσκεται ο τάφος του ιδρυτού του μοναστηριού (15ος αιώνας) Αγίου Ηγεμόνος Στεφάνου του Μεγάλου καθώς και οι τάφοι των μελών της οικογένειάς του. Συνεχιστής των μεγάλων αυτοκρατόρων του Βυζαντίου.Θεωρείται το εθνικό κέντρο της Ρουμανίας και αποτελεί μεγάλο προσκύνημα.Ο μοναχισμός εδώ ασκεί έλξη στον Ρουμανικό λαό και αυτό φαίνεται καθαρά από την ευσέβεια,την ευλάβεια και την ευγένεια των ντόπιων προς τους ξένους επισκέπτες και ιδιαίτερα του ομοδόξους. Εδώ ήταν το τελευταίο καταφύγιο των Βυζαντινών μετά την άλωση της Κων/πόλεως το 1453.Εδώ συνεχίσθηκαν οι αγώνες για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό και επέτυχαν να καθηλώσουν τους Οθωμανούς Τούρκους κάτω του Δουνάβεως. ΄Ετσι εμαγαλούργησε η Ορθοδοξία στους Σλαύους,δεν ανακόπηκε η πρόοδος και η πνευματικότητα των Μοναστηριών ,τα οποία και συνετέλεσαν έτσι στην περαιτέρω ανάπτυξή της . Προσκύνηση στον τάφο του Αγίου Ηγεμόνος του Μολδαβικού λαού ,που διεξήγαγε 47 νικηφόρους πολέμους κατά των Οθωμανών Τούρκων (σε ένα μόνο ηττήθηκε) και ως δοξολογίαν στον Θεό έκτισε αντίστοιχο αριθμό Μοναστηριών και Εκκλησιών στην Μολδαβία. Οι Μοναχοί ξεπερνούν τους 100, μαζί με τους εξαρτηματικούς (των ευρισκομένων στις πέριξ της Μονής Σκήτες). Η αυλή ευρύχωρος, άνθη πολλά, καθαριότητα, ευπρέπεια, αρχοντιά. Δεξιά της εισόδου εξέδρα στολισμένη με το εικόνισμα της Παναγίας,[μάθαμε ότι περιμένουν την άφιξη του Πατριάρχη Αντιοχείας κ. κ. Ιωάννου που τις ημέρες αυτές ευρίσκεται στην Ρουμανία .Το ίδιο συναντήσαμε και στην είσοδο του Πατριαρχείου, στο Βουκουρέστι (εξέδρα στολισμένη),λόγω της επίσκεψης του Πατριάρχου Αντιοχείας]. Τελείται η Θεία Λειτουργία (εορτή Μεταστάσεως Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου).Η κατάνυξη των μοναχών και των ευρισκομένων ντόπιων πιστών μας συναρπάσσει. Παρακολουθούμε την Θεία Λειτουργία μέχρι το τέλος.Ακολουθεί το μνημόσυνο το καθιερωμένο και γράφουμε ονόματα κεκοιμημένων και τα δίνουμε για μνημόνευση.Το τυπικό παρόμοιο με εκείνο των μοναστηριών του Αγίου΄Ορους. Μετά από λίγο οι μοναχοί εξέρχονται με την σειρά και κατευθύνονται στην τράπεζα της Μονής. Επίσκεψη στο αξιόλογο μουσείο του μοναστηριού και αναχώρηση για την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου,στην πόλη Σουτσεάβα των 90.000 κατ.περίπου,που αποτελεί και την πρωτεύουσα της περιοχής Μπουκοβίνα και έδρα της Επισκοπής Σουτσεάβα. Μας εντυπωσιάζουν τα σμαλτωμένα κεραμίδια της σκεπής του μεγάλου καθολικού της Μονής (από τα μεγαλύτερα που συναντήσαμε).Εδώ ευρίσκεται το σκήνωμα του Αγίου Ιωάννου του Τραπεζούντιου( γεν.1300 στην Τραπεζούντα του Πόντου και εμαρτύρησε 12 Ιουνίου 1330).Το καθολικό της Μονής από τα μεγαλύτερα που συναντήσαμε (1514 έτος).Εδώ βρίσκεται η κατοικία και τα γραφεία του Επισκόπου Σουτσεάβας. Προσκυνάμε στην λάρνακα του Αγίου Ιωάννου, η μνήμη του εορτάζεται στις 24 Ιουνίου και θεωρείται ο προστάτης΄Αγιος της Μολδαβίας.Ανααχωρούμε για να μην χάνουμε χρόνο.Πρέπει να φθάσουμε στο Ιάσιο,μετά από 100 χιλιόμετρα περίπου.Εκεί μας περιμένουν πολλά να ιδούμε. Μετά από μία ώρα (6 μ.μ.) βρισκόμαστε στην πόλη του Ιασίου (400.000 κατ.),η πρωτεύουσα της Μολδαβίας και παλιότερα όλης της Ρουμανίας.Εδώ έζησε ένα ζωντανό κομμάτι το του Ε,στα χρόνια της τουρκοκρατίας.Έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιασίου και Μολδαβίας. Τακτοποίηση στο Ξενοδοχείο RAMADA,στο κέντρο της πόλης. Κατανομή στα δωμάτια συνάντηση στην είσοδο του ξενοδοχείου ώρα ώρα 6 μ.μ. για πεζή μετάβαση στον ι.ν.Τριών Ιεραρχών,όπου ο Επίσκοπος Βενιαμίν Κωστάκης ευλόγησε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνος την 22 Φεβρ.1821,παρουσία των μελών της Φιλικής εταιρίας (Αλεξάνδρου και Δημ.Υψηλάντη).Ο ναός αυτός κτίσθηκε το 1638 από τον ηγεμόνα Βασίλη Λούπου.Επί κομμουνιστικού καθεστώτος ήταν μουσείο για σαράντα έτη .Μετά την αλλαγή του καθεστώτος δόθηκε στην Εκκλησία.Αριστούργημα η εξωτερική μαρμάρινη (ανάγλυφη) διακόσμιση.Ανάλογη και η εσωτερική διακόσμιση και οι τοιχογραφίες με κάθε λεπτομέρεια και επικάλυψη φύλλων χρυσού.Τελείται ο εσπερινός της επομένης,μετ` αρτοκλασίας . Οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες,μάλλον φοιτητές. Κατανυκτική η η όλη τμόσφαιρα και παραμένουμε στην ακολουθία.Ο Ιερομόναχος φαίνεται να έχει θητεύσει,έστω και προσωρινά,στο Άγιον΄Ορος.Φαίνεται από την όλη του παρουσία και το τελετουργικό τυπικό.Οι ανακαινιστικές εργασίες, που τελούνται εσωτερικά,μας δυσκόλεψε την είσοδόν μας λόγωτ της αντίρρησης του υπαλλήλου εισόδου.Τερλικά μας επετράπη και η αντιμετώπισή του υπήρξεν ευγενική.Εξερχόμενοι του ναού κατευθυνόμαστε ακριβώς απέναντι της εξόδου,στο Βορεινό μέρος του Ηγουμενείου όπυυ η εντοιχισμένη μαρμάρινη επιγραφή με με ελληνικά γράμματα,που μας πληροφορεί για το ιστορικό γεγονός της κήρυξης της Ελληνικής Επανάστασης της 22ας Φεβρουαρίου 1821. Συγκινημένοι από την στιγμή, ο νούς μας ανατρέχει στα ιστορικά γεγονότα,όπως τα διδαχθήκαμε στο σχολείο.Φωτογραφίζουμε τον χώρο και μένουμε εκεί θαυμάζοντες . Δικαίως αποκαλείται και «ΑγιάΣοφιά της Μολδαβίας,ο ναός αυτός,γιατί συνδέεται με σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Αναχωρούμε για το επόμενο (σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων) μεγάλο προσκύνημα ,τον ιερό ναό της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής ( Ελληνίδα από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης).Έζησε το 1023 μ.χ. και το ιερό της λείψανο βρέθηκε θαυματουργικά.Το 1661 μεταφέρεται στην Μολδαβία και αρχικά τοποθετήθηκε στον ι.ν. των Τριών Ιεραρχών (που ενωρίτερα επισκεφθήκαμε) και το 1888,που κτίσθηκε ο σημερινός μεγαλοπρεπής ναός προς τιμήν της μεταφέρθηκε εδώ όπου φυλάσσεται ως το πολυτιμότερο κειμήλιο.Μεγάλο προσκύνημα για τους Ρουμάνους.Πανηγυρίζει στις 12 Οκτωβρίου και εκατομμύρια πιστοί κατακλύζουν την ευρύχωρη αυλή και τον τεράστιο ναό με το διόρωφο γυναικωνίτη! Κατευθυνόμαστε στην λάρνακα της Αγίας για προσκύνηση.Αν και καθημεριή (Δευτέρα απόγευμα) ο κόσμος περιμένει να έλθει η σειρά να ασπασθεί το άγιο λείψανο της Αγίας με κτάνυξη, γοναστός, με κάλυμμα στην κεφαλή οι γυναίκες,με απόλυτη ησυχία και ευλάβεια άνδρες, γυναίκες και παιδιά, κάτι το συνηθισμένο ,που συναντάς σε όλα τα ρουμάνικα μοναστήρια και προσκυνήματα! Δίπλα από την λάρνακα στέκει ο Ιερεύς με το πετραχείλι και μας χρίει με το λάδι από την ακοίμητη κανδύλα της λάρνακος. Μας ομιλεί ελληνικά και χαίρεται από την παρουσία μας. Ο ι.ν. κτίσθηκε το 1888 και παλιότερα ήταν το καθολικό της Μονής που υπήρχε εκεί. Είναι ευρύτατος και έχει εσωτερικές τοιχογραφίες και πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο. Είναι ο Μητροπολιτικός ναός του Ιασίου. Στα γύρω κτίρια στεγάζεται το Επισκοπείο (γραφεία και κατοικία του Μητροπολίτου κ.Δανιήλ,καθώς και κελλιά μοναχών. Πλησίον του ξενοδοχείου μας και στην διαδρομή για τους Τρεις Ιεράρχες συναντήσαμε τον ι.ν.Αγίου Νικολάου (κτισμένος το 1493 από τον΄Αγιο Στέφανο τον Μεγάλο).Για ένα μεγάλο διάστημα ήταν Μητρόπολη και εκεί εγένετο η στέψη των Μολδαβών Ηγεμόνων.Δυστυχώς δεν προλάβαμε και δεν εισήλθαμε στον ναό.Θαυμάσαμε τον πλούσιο εξωτερικό διάκοσμο και τις -σε άριστη κατάσταση -τοιχογραφίες της εξωτερικής επιφάνειας των τοίχων. «Το μέγαρο κουλτούρας» προορίζονταν για το Προεδρικό μέγαρο,αλλά πρωτεύουσα του κράτους ορίσθηκε το Βουκουρέστι.Τώρα υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες και πολιτιστικοί οργανισμοί.Απεναντι ο Αρσάκης,σε άγαλμα,μπροστά από ένα εκπαιδευτήριο.Ιδεατή του πατρίδα ήταν η Ελλάδα.Ευεργέτης και βοήθησε πολύ στην εκπαίδευση (Αρσάκιον στην Αθήνα). Το βράδυ δείπνο και περίπατος στο απέναντι ευρισκόμενο εμπορικό κέντρο (ΜΟΛ).Πολλοί φοιτητές και νεοαφιχθέντες για σπουδές Έλληνες.Την επομένη,εγερτήριο στις 7 το πρωϊ,πρωϊνό και αναχώρηση για βελιγράδι (380 χιλιόμετρα η απόσταση).

5η ημέρα.Τρίτη,27 Σεπτ.2016:

Ώρα 8,15 αναχωρούμε για Βουκουρέστιον (Ιάσιον-Βουκουρέστιον 380 χιλιόμετρα). Κινούμαστε πάντοτε με κατεύθυνση από Βορράν προς Νότον και ανατολικά μας η Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινος Πόντος) και δεξιά μας (δυτικά) η ενδοχώρα.Μετά την περιοχή της Μολδαβίας εισερχόμαστε στην πεδιάδα της Βλαχίας και σε λίγο προπβάλλει η πρωτεύουσα Βουκουρέστιον.Εκτιμάται ότι θα φθάσουμε στην πρωτεύουσα του κράτους περί ώρα 2,30 μ.μ.Καθ` οδόν αλεπάλληλες στάσεις για εκτόνωση και εφοδιασμό καυσίμων στο Λεωφορείο. Ο δρόμος καλός αλλά όχι σε Ευρωπαϊκές προδιαγραφές.Συναντούμε πολλούς σταυρούς σε σημεία που διέρχονται από αγροτικές περιοχές και κομωπόλεις.Αυτό δείχνει την επικινδυνότητα και τα πολλά τροχαία.Συναντούμε περιοχές αγροτικές και αμπέλια.Οι αμπελουργοί εκθέτουν προϊόντα τους προς πώληση (είναι εποχή του τρύγου,27 Σεπτεμβρίου) και οι αγρότες άλλα προϊόντα (κυρίως πατάτες). Ώρα 2,30 όντως ευρισκόμαστε στην πόλη.Ξενάγηση από το Λεωφορείο στα αξιοθέατά της και κατεύθυνση για το Πατριαρχείο (Ιερός Ναός Αγίων Κων/νου και Ελένης).Εδώ και το σκήνωμα του Αγίου Δημητρίου Βουκουρεστίου και παρεκκλήσιον του Αγίου Νικολάου του Λυκίας,του Θαυματουργού.Στην είσοδο του Πατριαρχικού συγκροτήματος εξέδρα στολισμένη με λουλούδια για κάποια θρησκευτική εκδήλώση ή υποδοχή επισήμου προσώπου.Πληροφορηθήκαμε ότι ευρίσκετο (και αναμένονταν) ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ.κ.Ιωάννης. Μόλις εισήλθε ο Μητροπολίτης Ιωάννης,εκπρόσωπος του Πατριάρχη Γεωργία κ.κ.Ηλία,ο οποίος θα συμμετάσχει σε εκδηλώσεις θρησκευτικές αφιερωμένες στον προστάτη΄Αγιο της Ρουμανίας του έτους 1016΄Αγιο΄Ανθιμο,με τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ.κ.Ιωάννη,στο μοναστήρι του Αγίου Ανθίμου,στην πόλη Ρίμνικου Βίλτσεα.Εισερχόμαστε στον Ναό και παρακολουθούμε τον εσπερινό. Η ώρα 4,30΄απόγευμα.Οι πιστοί προσεύχονται γονατιστοί και οι γυναίκες με κάλυμμα στην κεφαλή (μανδήλα). Ησυχία απόλυτη και κατάνυξη επικρατεί.Κάποιος Ιερεύς εξέρχεται του Ναού και στην είδοδο άρχισε την ακολουθία του αγιασμού.Πολλοί ντόπιοι Ρουμάνοι παρευρίσκονται στην ακολουθία του αγιασμού. Αναχώρηση για το Ξενοδοχείο μας,όπου και η τελευταία (5η κατά σειράν) διανυκτέρευσή μας.Είναι το ίδιο Ξενοδοχείο «Ρουαγιάλ *». Ώρα 5,30 μ.μ. κατανομή στα δωμάτια του ξενοδοχείου,ξεκούραση και συνάντηση στο εστιατόριο για Δείπνο.Εδώ η έκπληξη της παρουσίας του π.Αθανασίου NIKOLAU,Ιερέως (με γιό Ιερέα που σπούδασε στην Ελλάδα),ο οποίος ήλθε από απόσταση 100 χιλιομέτρων να μας συναντήσει και να μας ευχαριστήσει για την παράδοση ρουχισμού (για άνδρες,γυναίκες και παιδιά) για το Ορφανοτροφείο που διατηρεί με 420 παιδιά.΄Όπως μας είπε είναι παιδιά φτωχά,διασωθέντα από εκτρώσεις,ανάπηρα και εγκαταλελειμμένα.37 από αυτά σπούδασαν στην Ελλάδα.Η «Πορεία Αγάπης» απέστειλε και πάλιν κούτες με ρουχισμό στον π.Αθανάσιο και ζήτησε την συνεργασία του Συλλόγου μας. Μετά την αποχώρηση του π.Αθανασίου επίσκεψη στον ι.Ν.Σταυρουπόλεως που έκτισε ο Μαυροκορδάτος,επίσκεψη στην αγορά και επιστροφή στο Ξενοδοχείο. 6η ημέρα (τελευταία),Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016 Πρωϊνή έγερση,ώρα 07,00,όπως κάθε ημέρα. Πρωϊνό και αμέσως επιβίβαση στο Λεωφορείο και αναχώρηση με κατεύθυνση τα σύνορα και δια της Βουλγαρίας επιστροφή στην Ελλάδα.Το πρόγραμμα προβλέπει ολιγόωρη παραμονή στην πρωτεύουσα Σόφια, επίσκεψη στον ι.ν.Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ, στον ι.ν.Αγίας Σοφίας και ξενάγηση από Λεωφορείο για τα αξιόλογα κτίρια που θα συναντούμε καθ` οδόν. Κατευθυνόμαστε προς την πόλη GEORGIOY,στα σύνορα με την Βουλγαρία,στον Δούναβη.Διασχίζουμε την πεδιάδα της Βλαχίας μετά το Βουκουρέστι και σε απόσταση 75 χιλιομέτρων θα συναντήσουμε τον συνοριακό σταθμό. Απέραντη η πεδιάδα της Βλαχίας στο σημείο αυτό και παρατηρούμε εκτάσεις με διάφορες καλλιέργειες,αλλά και μερικές κτηνοτροφικές μονάδες.Το χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν χωριά αγροτικά στον κάμπο,κάτις που δεν συναντήσαμε στην μεγάλη πεδιάδα,την παραδουνάβιο,στην Βουλγαρία.Εδώ πρέπει να γίνονται συστηματικές καλλιέργειες και η εκμετάλλευση να γίνεται από συγκροτημένες και οργανωμένεις εταιρείς αγροτών.Φθάνουμ στο τελωνείο.Μετά τις διατυπώσεις ελεύθεροι για συνέχιση του ταξιδιού μας.Τώρα είμαστε στην γέφυρα της φιλίας,πάνω από τον ξακουστό Δούναβη (πανέμορφο το τοπίο,πλωτό το ποτάμι,νησάκια διακρίνονται δεξιά και αριστεράτης γέφυρας φιλίας που έγινε το 1952 έως 1954 από τις δύο χώρες (Ρουμανία και Βουλγαρία).Δεν χορταίνουμε να παρατηρούμε την φύση και την περιοχή και να φωτογραφίζουμε.Το Λεωφορείο κινείται αργά για τον λόγο αυτό. Στο ποτάμι υπάρχουν μικρά πλοιάρια και αποτελεί εμπορικό λιμάνι διακίνησης εμπορευμάτων. Αφήνουμε τον Δούναβη να συνεχίσει το δικό του αιώνιο ταξίδι προς τον Εύξεινο Πόντο (ή Μαύρη Θάλσσα) και εμείς συνεχίζουμε το δικό μας ταξίδι της επιστροφής για την Πατρίδα μας. Μετά τις διατυπώσεις και τον διαβατηριακό έλεγχο της Βουλγαρίας (πόλη ROUSSE) συνεχίζουμε για Σόφια, όπου προβλέπεται ολιγόωρη στάθμευση, σύμφωνα με το πρόγραμμα. Καθοδόν διερχόμαστε από την παραδουνάβιο περιοχή της Βουλγαρίας.Εκτείνεται η μεγάλη πεδιάδα με χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Εντύπωση μας προκαλεί η έλλειψη χωριών ή πόλεων σε μεγάλο τμήμα της πεδιάδας, καθώς και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων ( παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για πμόνες άντλησης νερού π.χ.).Πλησιάζοντες προς την πρωτεύουσα συναντάμε μεγαλύτερες ή μικρότερες πόλεις (Πλέβεν,βιομηχανική πόλη,στο μέσον σχεδόν της διαδρομής από Ρούσε προς Σόφια).Τα χωριά μας έχουν την εικόνα εγκατάλειψης (παλιά κεραμίδια,πανομοιότυπα,δεν κτίσθηκαν καινούργια και μάλλον έχουν αγκαταλειφθεί λόγω εσωτερικής μετανάστευσης ή αστυφιλίας.Εντύπωση προκαλεί η αραιά ύπαρξη Ιερών Ναών,ακριβώς την αντίθετη εικόνα από την Ρουμανία,στρην οποία οι Ορθόδοξες Εκκλησίες και τα Μοναστήρια είναι διάσπαρτα σε χωριά και πόλεις που διερχόμαστε. Μπροστά μας η οροσειρά του Αίμου (κεντρική Βουλγαρία) και σε λίγο η πρωτεύουσα Σόφια (1,2 εκατ.κάτοικοι),την οποία συναντήσαμε και πριν από έξι ημέρες κατά την διέλευσή μας προς Ρουμανία. Η Σόφια παρουσιάζει μια εικόνα μικτή (κτίρια παλιά της κομμουνιστικής περιόδου, κτίρια αξιόλογης αρχιτεκτονικής μετά την απελευθέρωσή της το 1878 και σύγχρονα κτίρια, εμπορικά κέντρα κλπ, μετά την πτώση του κομμουνισμού το 1989). [Οι Ρώσοι απελευθέρωσαν και την Βουλγαρία και με την υπογραφή της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου (προάστιο της Κων/πολης), στις 3 Μαρτίου του 1878 , μεταξύ των Οθωμανών και των Ρώσων, με την οποία τελείωσε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1877- 1878.Έτσι στις 3 Μαρτίου 1878 αρχίζει η ιστορία του Τρίτου βουλγαρικού κράτους.Προς τιμήν των Ρώσσων Στρατιωτών ο Τσάρος έκτισε τον περίφημο ι.ν.Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ στην Σόφια].Ο τότε Βασιλιάς Alexander Battenberg (μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Οθωμανούς, κάλεσε γνωστούς αρχιτέκτονες από ΑυστροΟυγγαρία για να δώσει νέα αρχιτεκτονική φυσιογνωμία στην πόλη. *Σόφια…Ιερός Ναός Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ.Είναι ο μεγαλύτερος στα Βαλκάνια,μετά τον ι.ν.Αγίου Σάββα στην Σερβία (Βελιγράδι).Στα 3.170 τετρ.μ.,μπορεί να δεχθεί 10.000 άτομα περίπου.Κτίσθηκε προς τιμήν των Ρώσων στρατιωτών που έπεσαν στην μάχη κατά την διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου το 1877-1878,που τελικά οδήγησε στην απελευθέρωση της Βουλγαρίας από την Οθωμανική αυτοκξρατορία.Νεοβυζαντινή αρχιτεκτονική και η κατασκευή τελείωσε το 1912.Ο χρυσός θόλος είναι 45 μ. και το καμπαναριό φθάνει τα 50 μ. Έχει 12 καμπάνες με συνολικό βάρος 23 τόιννους. Εδώ προσκυνήσαμε την εικόνα του Αγίου Σεραφείμ Σόφιας που βρίσκεται σε προσκυνητάρι,αριστερά του σολέα (υπερυψωμένο τμήμα,μετά τον κυρίως ναό και προ του ιερού). Ακολούθως μεταβαίνουμε στην Αγιά Σοφιά (6ος αι.)από την οποία πήρε το όνομα η Σόφια. Την μετέτρεψαν σε τζαμί οι τούρκοι κατακτητές και δεν έχει τοιχογραφίες. Υπάρχει υπόγειος ναός και από το ειδικά κατασκευασμένο γυάλινο πάτωμα φαίνεται,από επάνω, η κατακόμβη και τα ψηφιδωτά. Παρατηρούμε την έλλειψη αγιογραφιών διότι τις κατέστρεψαν οι Τούρκοι που δεν δέχονται εικόνες και απεικόνιση προσώπων.Υπάρχει υπόγεια κρύπτη που την παρατηρήσαμε από το γυάλινο δάπεδο (ψηφιδωτά και κίωνες ). Επιστρέφοντες για το Λεωφορείο διερχόμαστε από την μόνιμη αγορά αντικών (όχι ποιότητας και οι τιμές απρόσιτες),που βρίσκεται πλησίον της πλατείας και του Πατριαρχείου Βουλγαρίας που βρίσκεται σχεδόν στον αύλειο χώρο του μεγάλου ι.ν.Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκυ. Επιβίβαση στο Λεωφορείο, εσωτερική ξενάγηση αξιοθέατων από τον Ξεναγό μας (Προεδρικό μέγαρο, Κοινοβούλιο, νεοκλασσικά κτίρια που στεγάζοντραι διάφορες Υπηρεσίες, το Πανεπιστήμιο κ.λ.π.Στην πορεία μας συναντάμε το τράμ της πόλης.Στην έξοδό μας παίρνουμε τον δρόμο που η πινακίδα γράφει Kulata (Προμαχώνας δηλ.) 180 χιλιόμετρα (μεγάλο τμήμα αυτοκινητόδρομος και ο υπόλοιπος άνετος συναντώντας δεξιά και αριστερά τον Στρυμώνα και δίπλα μας η σιδηροδρομική γραμμή από Ελλάδα προς Βουλγαρία. Περνάμε πόλεις και χωριά και τα γραφικότατα τοπία της κοιλάδας του Στρυμώνα που εκβάλλει στο Αιγαίο (Ασπροβάλτα).Αριστερά μας τώρα η οροσειρά του Ρίλα και δεξιά μας τα βουνά των Σκοπίων ( διότι η πορεία μας είναι από Βορράν προς Νότον). Μετά τρίωρης διαδρομής,περίπου, εισερχόμαστε στην Ελλάδα (KULATA και Προμαχώνας). Στην Θεσσαλονίκη αποβιβάζεται ο Ξεναγός μας (αφού ολοκλήρωσε την ανακεφαλαίωση της εκδρομής μας) ,τον οποίον και ευχαριστήσαμε για την ξενάγηση και το όλο πρόγραμμα της εκδρομής).Αποβιβάζονται και οι οι 4 συνεκδρομείς (γυναίκες που είχαν επιβιβασθεί στην Θεσ/νίκη),τις οποίες και ευχαριστήσαμε για την συμμετοχή τους στην προσκυνηματική εκδρομή της ΠΟΡΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ Ορθόδοξα Μοναστήρια της Ρουμανίας (Μολδαβίας).